من به عنوان یه ایرانی که به شعر و ادب فارسی ارادت خاصی داره،سعی می کنم در این وبلاگ خاطر شما رو با شعرهای زیبای پارسی و مطالب ادبی که بعضا کمتر دیده شده اند،نوازش کنم.
برجسته ترین "ادبیات" دنیا در اختیار شماست.حیفه که زیبایی های بی نهایتش رو نادیده بگیرید و ازش رد بشید.
شعر فارسی مثل یه درخت تناور میمونه.اگر دستتون به میوه های این درخت تناور نمی رسه،حداقل زیر سایه اش بنشینید.
این وبلاگ هر روز به روز میشه...
ادامه...
مژده بده مژده بده یار پسندید مرا
سایهٔ او گشتم و او بُرد به خورشید مرا
ه. الف سایه
جان دل و دیده منم،گریه ی خندیده منم
یار پسندیده منم،یار پسندید مرا