جوانی

گویی که دود بود،که بس بی قرار بود

گویی جرقه بود که بی اعتبار بود

گویی جوانی ام

یک پاره ابر کوچک ناپایدار بود

تا آمدم که بانگ برآرم:
"ببار"
رفت.

یا یک شهاب بود

تا آمدم نظاره کنم،از مدار رفت.

بگریختی
از من چرا جوانیم،آخر چرا چرا؟

در جستجوی تو

مویم سفید شد.

کامبیز صدیقی کسمایی