دقایقی با اشعار ناب

جرعه ای از دریای بی نهایت شعر پارسی

دقایقی با اشعار ناب

جرعه ای از دریای بی نهایت شعر پارسی

هنوز



آب از سرم گذشته


اگر چه


از دست و پا زدن نشوم خسته،هیچ گاه


باور کنید


من زنده ام هنوز



من زنده ام


مانند یک درخت تناور که زیر برف


ساکت نشسته است.


چونان پرنده ای که دو بالش،شکسته است


اما


باور کنید


من زنده ام هنوز

کامبیز صدیقی کسمایی